Boven het oerwoud vloog een draak, speurend naar eten. Hij
had een vreselijke honger en zijn maag knorde zo hard dat het leek of het
onweerde. Plotseling zag hij een aap lopen en hij dook onmiddellijk met een
sneltreinvaart naar beneden. Een aap. Hij droomde vaak van een broodje aap.
Heerlijk. Hij likte met zijn tong al langs zijn lippen.
De aap keek omhoog en zag de draak aan komen snellen. Er was
geen ontsnappen mogelijk. Hij moest nu slim zijn. Zijn leven hing ervan af.
De draak stond voor de aap en het blies stoomwolkjes uit
zijn neusgaten. Dat zou de aap leren. Oh, wat had hij toch een honger. Maar op
het moment dat hij zijn enorme bek opendeed om toe te slaan, schreeuwde de aap:
‘STOP’.
De draak klapte zijn kaken weer op elkaar en keek vol
verbazing naar de aap. De aap leek helemaal niet bang.
‘Er zit een monster in mij,’ zei de aap. ‘Als je mij opeet.
Zit het monster in jou en zal je dan van binnen helemaal leeg knagen.’
De draak lachte. ‘Ha, ha, wat een rotsmoes. Dat gelooft toch
niemand.’ Hij deed zijn kaken alweer wijd open. Hij had zo'n zin in een broodje aap.
De aap schudde zijn hoofd. ‘Als je me niet gelooft, dan kan
je het monster horen. Luister maar.’ En de aap deed zijn bek wijd open.
De draak leunde voorover om te luisteren.
Op dat moment liet de slimme aap een keiharde boer.
De draak schrok zo vreselijk, dat hij meteen wegvloog. ‘Je
hebt gelijk,’ brulde hij nog. ‘Ik hoorde een verschrikkelijk monster.’
