'Ja jongen, pak maar een koekje uit de kerstboom,' riep ze vanuit de keuken.
Dinootje liep naar de kerstboom en keek naar al die koekjes die aan de takken hingen. Hij kreeg steeds meer honger, zijn buik knorde ervan.
'Mag mijn vriendje er ook een?' riep hij.
'Ja hoor,' antwoordde zijn moeder. 'Natuurlijk mag jouw vriendje er ook een.' Ze vond het altijd leuk wanneer er een vriendje van Dinootje kwam spelen.
Even later zat Dinootje tevreden op de bank en smikkelde twee koekjes op.
'Waar is jouw vriendje nou?' vroeg zijn moeder toen ze de kamer inkwam en verbaasd rondkeek waar het vriendje was.
'Hier,' antwoordde Dinootje en klopte op zijn buik. 'Mijn buik is mijn vriendje. Hij knorde net tegen me en dat betekent dat hij ook een koekje wil.'
Dinootje keek zijn moeder zo lief aan, dat ze hem een aai over de bol gaf in plaats van boos werd.
Dinootje zuchtte van genot. Twee koekjes waren veel lekkerder dan een koekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten